แผ่นรองด้านหลังและแผ่นรองด้านหน้าของผ้าใช้เพื่อยึดผ้าให้อยู่กับที่และประคองชิ้นงานที่กำลังปัก เพื่อให้ตะเข็บสามารถปักโดยมีการรบกวนหรือความไม่นิ่งน้อยที่สุด ซึ่งวัสดุนี้จะถูกใช้เป็นวัสดุกันลื่นสำหรับงานปักของท่าน  หากไม่ได้ใช้วัสดุกันลื่นที่เหมาะสม เนื้อผ้าอาจขยับมากเกินไปภายในสะดึงปักผ้า ส่งผลให้ลายปักไม่สม่ำเสมอกัน ในบางครั้ง อาจจำเป็นต้องใช้แผ่นติดด้านบนผ้าเพื่อจัดการกับผ้าที่มีพื้นผิวสัมผัสเหมือนขนสัตว์ เช่น ผ้าขนหนู  ผ้าสักหลาด และผ้าไหมพรมที่ทอเป็นลายนูน แผ่นรองด้านหลังและแผ่นรองด้านหน้ามีน้ำหนักที่แตกต่างกันหลายประเภท เพื่อรองรับการใช้งานกับผ้าที่คุณปักประเภทต่างๆ

วัสดุกันลื่น (แผ่นรองด้านหลัง) มีทั้งหมด 4 ประเภทที่สามารถใช้งานในการปักได้: วัสดุกันลื่นแบบตัดออกได้  แบบฉีกได้  แบบละลายน้ำได้และแบบมีแถบกาวติดไว้กับวัสดุกันลื่นวัสดุกันลื่นทั้ง 4 ประเภทนี้ มีขนาด, น้ำหนัก และผิวสัมผัสที่หลากหลาย เมื่อเลือกประเภทของวัสดุกันลื่นสำหรับผ้าบางประเภท ควรพิจารณาขนาดของดีไซน์เพิ่มเติมจากจำนวนของตะเข็บ และประเภทของตะเข็บที่ใช้ในดีไซน์นั้นๆ

สุดท้ายแล้ว โปรดตรวจสอบให้แน่ใจว่าวัสดุกันลื่นไม่ได้ยืดออก  แผ่นรองด้านหลังบางอย่างอาจไม่ยืดออกในแนวตั้งหรือแนวนอนแต่อาจยืดออกเป็นแนวทแยงมุม  ห้ามใช้แผ่นรองด้านหลังเหล่านี้ แผ่นรองด้านหลังประเภทนี้จะยืดออกระหว่างการปักและอาจทำให้รูปแบบเคลื่อนได้

1. วัสดุกันลื่นแบบตาข่ายโพลีเอสเตอร์ที่ตัดออกได้จะใช้งานได้ดีเป็นพิเศษกับผ้าสีอ่อน เนื่องจากช่วยป้องกันเงาจากการส่องผ่านทางด้านหน้าหลังจากที่ท่านได้เล็มส่วนที่เกินออกมา
   แผ่นรองด้านหลังประเภทนี้เหมาะเป็นอย่างยิ่งเมื่อท่านต้องการยึดผ้าให้ปักได้มั่นคงพร้อมด้วยสัมผัสที่บางเบาและนุ่มมือ  เช่น การปักบนเสื้อผ้าของเด็กอ่อน


2. วัสดุกันลื่นแบบตัดออกเหมาะเป็นอย่างยิ่งสำหรับผ้าไหมพรมเนื้อหนาปานกลางถึงหนามาก นอกจากนี้ยังสามารถใช้งานกับผ้าทอ
   และเมื่อใช้แผ่นรองประเภทนี้ 2 หรือ 3 ชั้นจะสามารถรองรับการปักหลายตะเข็บได้เป็นอย่างดี วัสดุกันลื่นประเภทนี้มีสีดำให้เลือกใช้สำหรับผู้ที่ต้องการให้ด้านในของเสื้อผ้าดูเรียบร้อยแบบเดียวกับด้านนอก  วัสดุกันลื่นสีดำเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับเสื้อผ้าสีต่างๆ ที่มีเนื้อผ้าบางเบา
   วัสดุกันลื่นสีดำอาจจะมองเห็นทะลุเนื้อผ้าได้น้อยกว่าเมื่อเทียบกับการใช้วัสดุกันลื่นสีขาว


3. วัสดุกันลื่นแบบมีแถบกาว (ลอกแล้วติด) ใช้กับเนื้อผ้าที่นำไปยึดเข้ากับสะดึงได้ยาก
   วัสดุกันลื่นนี้ใช้ติดกับ (แบบหงายด้านที่มีกาวขึ้น) ชิ้นล่างของสะดึง เพื่อให้ผ้าของท่านสามารถ “ติด” กับพื้นผิวที่เปิดออกในพื้นที่การปัก
   เมื่อเสร็จสิ้นการปัก คุณสามารถถอดผ้าออก แผ่นรองด้านหลังที่เกินออกมาสามารถทิ้งได้และทำตามขั้นตอนเดิมซ้ำๆ


4. วัสดุกันลื่นแบบฉีกได้สามารถใช้กับผ้าทอเนื้อหนาปานกลางและผ้าเนื้อหนา เช่น ผ้าแคนวาส, ผ้าป๊อบลิน และเดนิม 
   วัสดุกันลื่นชนิดนี้จะช่วยยึดหลายๆ ตะเข็บให้ปักได้อย่างมั่นคงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช้แผ่นรองนี้ 2 ชั้นขึ้นไป  
   วัสดุกันลื่นชนิดนี้ทำมาจากวัสดุที่ไม่ใช่สิ่งทอ เพื่อให้ง่ายต่อการฉีกออกจากแบบลวดลายงานปักของท่านเมื่อปัก
   วัสดุกันลื่นชนิดนี้มีสีดำให้เลือกใช้ด้วยเช่นกัน


5. วัสดุกันลื่นแบบละลายน้ำได้ เป็นประโยชน์เมื่อท่านต้องการป้องกันเส้นขนของเนื้อผ้า ตัวอย่างเช่น ผ้าขนหนู ไม่ให้เส้นขนไปแทรกอยู่ตามตะเข็บที่ปักบนเนื้อผ้า
   ผ้า อย่างเช่น ผ้าเทอร์รี่, ผ้าสักหลาด, ผ้ากำมะหยี่ และผ้าขนสัตว์ปลอม เป็นตัวอย่างของเนื้อผ้าที่มีขน หรือขนสัตว์ที่สามารถหลุดร่วงออกมาติดกับตะเข็บขณะที่เครื่องกำลังทำการปัก
   ผลลัพธ์คือผลงานการปักที่ไม่เรียบร้อย และมักดูไม่เป็นระเบียบ เมื่อเส้นใยของเนื้อผ้ายื่นออกมาระหว่างตะเข็บที่ปักแล้วของลวดลายปักผ้า
   ในสถานการณ์เหล่านี้  วัสดุกันลื่นแบบละลายน้ำได้จะถูกใช้เป็นผ้าสำหรับติดที่ด้านบนเพื่อยึดเส้นใยผ้าให้เรียบแบน ส่งผลให้ตะเข็บที่ปักได้มีความเรียบร้อยและมีความแม่นยำสูง
   วัสดุกันลื่นแบบละลายน้ำได้จะถูกใช้เป็นแผ่นรองด้านหลังเมื่อปักผ้าลูกไม้ หรือผ้าลักษณะคล้ายคลึงกันที่ต้องการให้เหลือเฉพาะตะเข็บลายปักบนเนื้อผ้า
   ความต้องการนี้เป็นไปได้ด้วยการใช้วัสดุกันลื่นแบบละลายน้ำได้ ซึ่งสามารถลอกออกจากเนื้อผ้าได้โดยง่ายหลังจากที่เสร็จสิ้นการปัก และยังสามารถทำความสะอาดเศษสิ่งสกปรกต่างๆ ออกได้อย่างง่ายดายโดยใช้น้ำ
   วัสดุกันลื่นแบบละลายน้ำได้จะถูกใช้เป็นแผ่นรองด้านหลังสำหรับผ้าขนหนู ที่ท่านมักมีความต้องการยึดเส้นใยผ้าให้อยู่กับที่ แต่เศษของแผ่นรองด้านหลังนี้จะต้องไม่สามารถมองเห็นได้ในชิ้นงานที่ปักเสร็จเรียบร้อย